Dinsdag 15 augustus

Met deze fiets/voetganger veerboot sluit ik mijn vakantie af.

Vanmorgen nog 50 km gefietst. Ik kwam er tot mijn schrik achter dat het OLV Hemelvaart is, alle winkels gesloten, zelfs de winkels bij de tankstations. Maar wel lekker stil op de weg.

Gelukkig een broodautomaat gevonden, en ik had nog wat jam, zo heb ik Nederland bereikt.

Bij het veer was het heel druk, honderden fietsers, netjes in de rij, terwijl er maar 186 per keer mee mochten.

Daarna met de trein, de lange treinreis van Vlissingen tot Bussum duurde 4 uur.

In Amsterdam paste de fiets niet in de perronlift. De sukkels. Net voor honderden miljoenen verbouwd en dan dit niet geregeld. Ik heb dat ding met bagage de trappen op en af moeten sjouwen. Gelukkig ben ik op mijn 66 nog wel redelijk sterk. Maar ik kan me voorstellen dat menig oudere dat niet klaar krijgt.

Maar nu ben ik weer thuis, de poes vleit zich tegen me aan en ga lekker slapen

Maandag 14 augustus

Vissen is op de camping een familiesport, opa, oma, vader moeder en kinderen, allemaal een hengel. De brasems gaan gewillig in het net liggen als ze boven water worden getild. Ze zijn niet erg lekker, dus worden ze teruggezet. Ze wachten dan geduldig tot het haakje uit de lip wordt gewurmd en ze weer teruggezet worden. Zo’n vijver is een beetje saai voor zo’n grote vis. Ik denk dat ze zich expres laten vangen, om het leven wat sjeu te geven. Elke vijf minuten beet.  

Vandaag naar Gent geweest. Ik merk dat ik een beetje toeristen moe ben, de steden gaan op elkaar lijken. Wel  de “Aanbidding van het Lam Gods” gezien. Een absoluut hoogtepunt uit de West-Europese schilderkunst, van de gebroeders Van Eyck uit, mind you, 1432. 200 jaar voor Rembrandt. Ook absoluut onvergelijkbaar. In de tijd van Rembrandt werd er veel meer met suggestie gewerkt, maar Van Eyck lijkt elk haar en elke vezel apart te hebben geschilderd.

Jan van Eyck heeft het meest gedaan, zijn broer Hugo is halverwege het werk overleden.

Ik zal jullie niet vermoeien met de tientallen detailfoto’s die ik heb gemaakt. Een paar wel. Ik weet nog niet of Facebook ze goed laat zien, maar in dat geval moeten jullie maar aannemen hoe gedetailleerd de werken zijn.

Verder nog wat marmeren beelden, een van Petrus, die weer bijzonder sjagrijnig kijkt. Maar wel de sleutels van de hemel in  zijn handen.

Ook nog een paar foto’s van de immer imponerende kerkarchitectuur.

De stad was warm, helaas was het Museum der Schoone Kunsten gesloten op maandag. 

Morgen mijn laatste fietstocht naar Vlissingen, alwaar ik de trein neem en me in de armen van mijn geliefde Saskia vlei. De tuin roept.

Zondag 13 augustus

Na een tocht van 50 km door het lieflijke Vlaamse land, eerst heuvels, daarna aaneengeregen dorpen, bereikte ik een van de laatste dorpen. De agglomeratie Gent wordt definitief aangekondigd

Maar naar Gent ga ik morgen, laat ik eerst berichten over de prachtige camping waar ik sta. Een camping met vijvers waarin de mensen mooi spiegelen als ze erlangs lopen, vijvers waar kunst naast staat. 

De camping afficheert zichzelf als “lhbtq+ vriendelijk”. Dat is nogal bijzonder. Verder ben ik zelf ook lhbtq+ vriendelijk, dus ik voel me er uitstekend thuis.

Maar er staan vooral gewone gezinnetjes met caravans. Ook daar sta ik vriendelijk tegenover. Meestal ben ik een vriendelijk mens.

Zaterdag 12 augustus

Het land van Panoramix ingeruild voor het land van professor Barabas.

Mooie fietstocht over kleine wegen in het land rondom Tournay, of zoals ze in Vlaanderen zeggen, Doornik.

Tournay, is zoals veel Belgische en Franse steden, een prachtige stad met veel autoluw gebied, oude gebouwen en terrasjes.

Het weer was heerlijk, de wind in de rug, 27 graden, zonnig, dat kan erger.

Helaas zat er nog er een col van naam in, Col de Saint Aubert. Dat was even zwoegen, 100 meter hoog was het kreng. Er stond een bordje met de naam op de top.

Ik sta op een hele kleine maar nette camping met maar vier tenten. De buren hebben een groot tuinfeest, de geuren van barbecue en hash waaien over de heg. Toch zijn het gewone nette mensen met kinderen.

Die Belgen toch.

Officieel is het hier Wallonië maar iedereen spreekt Vlaams. 

Morgen naar Gent

Vrijdag 11 augustus

Ik ben wel laat vandaag, zitten knoeien met een dagje Gent, alles is vol op zaterdag, maar zondag wat gevonden.

Vandaag 80 km gefietst, in de avond begon het licht te regenen. Inmiddels weer opgehouden. De koeien hebben hier geen raaigras.

Bij de sanitair gebouwen klit de jeugd samen, pubers met sigaretjes, ze kletsen wat af. Ik denk dat ze veel plezier hebben. Gekleurde lampjes, geen muziek, ze hebben elkaar. Liever dan bij pap en mams in de caravan naar een film kijken.

Het is een heerlijke zachte avond.

Donderdag 10 augustus

Een Franse jongen trouwde vlak voor de oorlog, in 1916 kwam hij om nabij het stadje Albert, en in 1918 zat zijn weduwe bij het graf.

Maar vandaag is het prachtig weer, we leven in het rijkste continent ter wereld. Dus laten we er zuinig op zijn.

En niet vergeten, Saskia is vandaag jarig. Ze wordt 64.

Ik wens jullie allemaal een heerlijke dag toe

Woensdag 9 augustus

Na een fietstocht door het noord Franse platteland kwam ik in het stadje Albert aan. Het noord Franse akkerland is saai, maar ook wel surrealistisch. Zacht glooiend en af en toe een klein bosje.

Uiteindelijk kwam ik aan de Somme, en daar ligt dus het alleraardigste stadje Albert. Zo luidt mijn naam ook, dus toevallig.

Het weer is prachtig geworden, vanmorgen regen, vanmiddag mooie wolken en nu strak blauw. Ik blijf een dagje hier. Lijkt me heerlijk.

Daarbij is er ook nog een oorlogsmuseum dat heet  “Somme 1916”. Er staan etalagepoppen in loopgraven, zag ik op foto’s. Maar het is vooral een dagje ‘dolce far niente’. 

En er is een vliegtuigmuseum, dat zeg ik voor Hans, kan hij er eens naartoe gaan. Hij houdt heel veel van vliegtuigen. Ik zelf niet zo, ik ziet liever aan de Somme te dromen.

Smaken verschillen.

Fijne avond, fijne dag

Dinsdag, 8 augustus

Ik hou het kort, ik ben moe en het is een beetje koud. Ik wil snel mijn cocoon in. Vandaag 80km en 1200 hoogtemeters gedaan. Vel langs drukke wegen.

Ik geloof dat dit de zwaarste is van alle terugreis etappes.

Dus goede nacht en tot de volgende keer

Maandag 7 augustus

Vandaag een rustdag, morgen begint de terugreis. Toch nog een klein uitstapje gedaan naar Auvers sûr Oise. 10 km fietsen vanaf hier. Dit is het dorp waar Van Gogh zijn laatste maanden heeft geleefd en waar hij is overleden aan zijn zelf toegebrachte schotwond. Zijn broer Theo was bij hem.

Het was zijn meest productieve periode. 70 schilderijen in enkele maanden tijd.

In het dorp had hij weinig vrienden, ze vonden het maar een rare.

Nu zijn ze blij dat hij er is geweest. De wereldberoemde beeldhouwer Zadkine heeft nog een bronzen beeld gemaakt. Het staat in het Parc Van Gogh.

Ik heb zijn begraafplaats bezocht. Zijn broer is zes maanden later overleden, en zijn lichaam is 24 jaar later overgebracht en begraven naast dat van Vincent.

Vincent kreeg geen kerkelijke begrafenis, want zelfmoord, maar ook nog protestant.

Ik moet zeggen dat het me raakte, het zien van het graf. Ik was er stil van.

In het dorp hangen overal reproducties van de schilderijen die hij daar heeft gemaakt op de plaats waar hij ze heeft gemaakt. 

Er is een wandelroute erlangs. De moeite waard. Het dorp ligt in een mooie omgeving, heuvelachtig, bosrijk, akkers, een beetje Limburgs, en net zoals omliggende dorpen is de tijd er een beetje blijven stilstaan.

Zondag 6 augustus

Even opscheppen

Ik moest dit zeggen, van mijn vrouw, gisteren 37.000 stappen en vandaag 32.000, allebei de keren ver over de 20 km.

Ik loop wat af in Parijs. 

Vandaag het Musée d’Orsay bezocht. De manier hoe ik er binnenkwam was bijzonder. Ik mocht niet binnen, het maximale aantal bezoekers was bereikt.

Ik stond een beetje beteuterd te kijken. Er waren rijen van honderden mensen die wel gereserveerd hadden, en ik mocht niet in de rij.

Toen kwam er een medewerker naar me toe, hij had vrij, en hij mocht een invite meenemen naar binnen en we hoefden niet in de rij.

Kostte 40 euro, en ik hoefde pas binnen te betalen. Ik passeerde de wachtrijen en ik was binnen.

Het is een groot museum met een verdieping impressionisme. Ik heb die verdieping bezocht en was verzadigd. Pakweg 200 schilderijen gezien. 

Sommige schilderijen zijn van het oh..lala type

Daarna nog een tijdje in de Tuilerieen gezeten, lezen in het zonnetje, een veel te duur ijsje.

Nog wat rondgelopen.

Vanavond was ik volledig uitgeput.

Een mooie dag. 

Tot morgen